به نقل از «مهر»

پوشش ۴۰۰ بیمار سرطانی در مرکز جامع سرطان جهرم

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۲۲۴۵۴

مرضیه حق بین در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: در مرکز جامع سرطان خاتم الانبیا ء بیمارستان پیمانیه جهرم بیش از ۷ هزار بیمار سرطانی و غیر سرطانی دارای پرونده پزشکی هستند. علاوه بر این تعدادی بیمار نیز بدون علامت، بصورت دوره‌ای غربالگری می‌شوند و تمامی بیماران تحت نظر مرکز هستند.

وی افزود: در حال حاضر ۴۰۰ بیمار شناخته شده بیماری‌های سرطان تحت درمان مرکز بوده که اغلب آنها مبتلا به سرطان سینه هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روده بزرگ، معده، ریه، پوست و استخوان از دیگر سرطان‌هایی است که بیماران درگیر آن هستند.

حق بین اذعان کرد: بانوانی که دارای سابقه خانوادگی سرطان سینه هستند می‌بایست از سن ۲۰ سالگی به بعد هر از ۳ ماه زیر نظر پزشک متخصص تحت معاینه سینه قرار گیرد. همین طور از سن ۴۰ سالگی به بعد انجام ماموگرافی سالانه سینه برای افراد با سابقه خانوادگی سرطان سینه و یا بدون آن موکدا توصیه می‌شود.

وی افزود: در ماموگرافی با استفاده از اشعه ایکس بافت سینه بررسی و در صورت مشاهده مواردی مشکوک به سرطان، آزمایش‌های بیشتر انجام می‌شود. این روش در تشخیص سرطان در افرادی که هیچ نشانه‌ای از سرطان ندارند و یا در مراحل ابتدایی سرطان هستند بسیار مؤثر عمل می‌کند. از موارد بسیار مهم در درمان سرطان پستان، تشخیص به موقع و شروع درمان در همان مراحل ابتدایی بیماری است که ماموگرافی نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کند.

به گفته فوق تخصص جراحی سرطان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، تمامی خانم‌ها باید حداقل ماهی یک بار، معاینه فردی سینه‌ها را انجام دهند. معاینه فردی به شما کمک خواهد کرد تا در صورت بروز هر گونه تغییر در فرم و ظاهر سینه‌ها، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

وی با اشاره به کیست سینه که از شایع‌ترین بیماری‌های سینه در بانوان است گفت: اگر مبتلایان به عارضه‌ی کیست سینه علامتی نداشته باشند یا نشانه‌های بیماری در آن‌ها خفیف باشد، معمولاً درمان خاصی برای آن نیاز نیست. اما اگر اندازه کیست بزرگ، دردناک و آزاردهنده باشد قطعاً نیاز به درمان است. به طور کلی وجود کیست در بافت سینه برای بیمارانی پر خطر است که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند که می‌بایست بصورت دوره‌ای تحت نظر پزشک متخصص باشند.

فوق تخصص جراحی سرطان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جهرم تاکید کرد: حتماً افرادی که کیست دارند باید تحت نظر پزشک باشند و معاینات دوره‌ای برای آنها انجام شود.

وی با اشاره به درمان کامل ۵۰۰ بیمار مبتلا به سرطان سینه در مرکز خاتم الانبیا جهرم گفت: ۶ سال از راه اندازی این مرکز می‌گذرد و تا کنون ۵۰۰ بیمار مبتلا به سرطان سینه درمان کامل شده اند. بعد از درمان کامل بیماری، ارتباط مرکز با این بیماران ادامه دارد و همه تحت نظر پزشک متخصص بوده و معاینات دوره‌ای برای آنها انجام می‌شود.

حق بین با اشاره به انجام معاینات دوره‌ای بعد از شیمی درمانی و خاتمه درمان گفت: بعد از درمان کامل، بیمار در دو سال اول هر از ۴ ماه مورد معاینه قرار می‌گیرد و بعد از گذشت ۳ سال معاینات هر از ۶ ماه انجام می‌شود. بیماران می‌بایست بعد از این پروسه، سالی یکبار به پزشک جراح و فوق تخصص آنکولوژی مراجعه نمایند و آزمایشات کامل و بررسی‌های تصویری دوره‌ای به دستور پزشک انجام دهند.

به گفته وی اصلاح سبک زندگی، دوری از استرس، مصرف داروهای آنتی اکسیدان، اصلاح کمبودهای تغذیه‌ای و انجام ورزش از مواردی است که بعد از شیمی درمانی به بیماران توصیه می‌شود.

حق بین با بیان اینکه ماهانه به طور میانگین نزدیک به ۱۰ بیمار تحت عمل جراحی سرطان قرار می‌گیرد گفت: بیمارانی که تحت جراحی قرار می‌گیرند اغلب مبتلا به سرطان سینه هستند که در تشخیص اولیه بیماری شناسایی شده اند. تعداد دیگر هم به دلیل عوارض سرطان و یا شک به سرطان تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند.

وی با اشاره به خدماتی که در مرکز سرطان خاتم الانبیا بیمارستان پیمانیه جهرم برای بیماران انجام می‌شود گفت: تشخیص زود هنگام سرطان، تشکیل پرونده، پیگیری اقدامات درمانی بیماران، تشخیص، جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، درمان‌های هورمونی، درمان مکمل مثل هرسپتین، مشاوره تغذیه و روان و ویزیت منظم جراح سرطان و متخصص آنکولوژی نمونه برداری از ضایعات از خدماتی است که به بیماران ارائه می‌شود. همین طور در این مرکز عمل‌های سرپایی، بررسی‌های دوره‌ای، انجام باز سازی سینه بعد از سرطان، انجام عمل‌های زیبایی برای بیماران انجام می‌شود.

به گزارش مهر، مرکز سرطان خاتم الانبیا بیمارستان پیمانیه جهرم از شنبه تا پنج شنبه در نوبت صبح فعال و آماده خدمت رسانی به بیماران است. دو پرستار، یک ماما، یک پزشک عمومی و یک فوق تخصص جراحی سرطان در این مرکز فعالیت دارند.

کد خبر 5700911

منبع: مهر

کلیدواژه: جهرم سرطان دانشگاه علوم پزشکی جهرم دهه فجر ایران استوار بوشهر زلزله خوی بارش برف انقلاب اسلامی ایران کرمانشاه گرگان اردبیل گلستان همدان آیین اعتکاف خطبه های نماز جمعه تبریز مبتلا به سرطان سینه خاتم الانبیا انجام می شود جراحی سرطان درمان کامل فوق تخصص نظر پزشک دوره ای تحت نظر حق بین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۲۲۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.